Kayıp bir yoldayım.
Zihnim ne öfkeli ne kırgın ne kızgın.
Derin ve uzun bir sessizlik.
Güneş doğuyor, batıyor; doğuyor, batıyor.
Biz onunla susuyoruz.
Boğazlarımızda bu suskunluğun acısı.
Kıyımlar kopuyor dilinin kıyılarında.
Sessiz.
Dingin kelimesi, sadece bir dil sürçmesi bu vakitte.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder