Özlediğim adamların yüzlerini topluyorum nefesimde;
yaşlı ve yorgun hissediyorum bazen o sebep.
Soluğum karıştığında senin geniz boşluğuna,
Biraz suçluluk; biraz günümüz insanı olmanın utancı.
Konuşuyorsun, sesini içime alıyorum,
sızı'yorsun.
İçimde yeni ergen bir piç kurusu,
Hep bir kavganın oyun teorisinde.
Kazanan, kaybeden, suçlusu ve kuşkusu.
Ya da korkaklık eni boyu telaşlı.
Karşı masadan çağırdılar, "buyrun" dediler
YanıtlaSil"Keyfim yok" dedim bağışlayın, "başımı dinleyeceğim biraz"
Sen misin diyen, bir curcunadır koptu
Ne kalabalık, ne kalabalıkmış yarab başım!
Bunca ayıp, bunca kayıp, bunca ölüm!
Attım kendimi dışarı, karıştım Şarlo'nun yalnızlığına
Uçuyorum şimdi Barbaros Bulvarı'ndan aşağı
Üstümde insanlar, ne güzel, ve ayaklarımın aldında deniz!
Sana da söylüyorum hep, Teo,
Başını dinleyeceğine, al başını git uzağa!